Psychoterapia online

To coraz chętniej wybierana forma pracy psychoterapeutycznej. Ma wiele zalet (m.in. oszczędność czasu na dojazdy, możliwość korzystania z pomocy, kiedy fizyczna obecność w gabinecie nie jest możliwa). Nie jest to jednak formuła pozbawiona wad. Kontakt z drugą osobą realizowany tylko i wyłącznie przez internet nie jest tym samym co kontakt na żywo. Często – z racji dystansu, pewnej anonimowości – jest on łatwiejszy. Trudniej zatem korygować w nim te ograniczenia, które towarzyszą pacjentom w ich relacjach społecznych na co dzień. Ponadto kontakt zdalny utrudnia dostęp do niewerbalnych aspektów komunikacji (ton głosu, pozycja ciała, itp.), które są nośnikami ważnych a nieuświadamianych przez pacjentów treści np. na temat tego, co przeżywają „tu i teraz”. Terapeuta widząc w pełni reakcje i zachowania pacjenta odzwierciedla je, pomaga mu je dostrzec, zrozumieć i/lub skorygować. Dla części osób – z tendencją do urojeń, myśli samobójczych – terapia przez internet nie jest zalecana. Z kolei u osób z zaburzeniami więzi czy fobią społeczną – może wręcz wzmacniać ich trudności, przynosząc ulgę wynikającą z unikania trudnych emocjonalnie sytuacji. Decyzja o zakwalifikowaniu pacjenta do terapii online powinna więc uwzględniać nie tylko jego preferencje czy możliwości, ale także problematykę. Pacjent powinien być świadomy ograniczeń związanych z tą formą leczenia, aby realnie ocenić jej potencjał i zweryfikować oczekiwania.